Urodził się 25 marca 1867 roku w Hadyńkowcach koło Husiatynia. Kształcił się we Lwowie i w Wiedniu. Od 1904 roku był greckokatolickim biskupem Stanisławowa. Opowiadał się za latynizacją liturgii greckokatolickiej jako znaku jedności pomiędzy katolikami obu obrządków. W obrządku łacińskim upatrywał jedyną możliwość przetrwania unii z Rzymem, Zwalczał wpływy prawosławia w swojej diecezji, a przyjęcie przez Ruś chrztu z Bizancjum uważał za błąd, który może być naprawiony przez zjednoczenie katolicyzmu i prawosławia pod zwierzchnością papieża. Zabraniał wiernym uczestnictwa w pielgrzymkach do prawosławnych miejsc kultu i nauczał, że udział w nabożeństwach prawosławnych jest grzechem ciężkim. Wprowadził celibat dla księży w swojej diecezji. Aresztowany przez NKWD, zmarł w więzieniu w Kijowie 28 grudnia 1945 roku. Został beatyfikowany przez Jana Pawła II 27 czerwca 2001 roku we Lwowie.